Miran život u subotičkom prigradskom naselju Palić, nedaleko od Ludoškog jezera, za neke meštane je postao praktično nemoguć kada se u martu prošle godine u ovo naselje „doselila“ teška mašinerija Naftne industrije Srbije (NIS).
Kamioni, kranovi, visoka konstrukcija za bušenje zemlje i radnici NIS-a time su postali svakodnevica za žitelje Ludoške ulice na Paliću. Zoltan Miković, koji sa svojom porodicom stanuje na samo stotinak metara od parcele na kojoj su istražne bušotine, pored toga što se žali na buku i na to što su mu popucali zidovi na kući, tvrdi da je zbog bušenja voda za piće iz njegovog bunara postala lošija.
„Voda postaje mutnija i počinje da ima miris. Ne samo kod nas, nego i kod drugih“, kaže Miković.
Bušotine prekoputa Mikovićeve kuće nisu jedine u ovom naselju, a iz NIS-a poručuju da bušotine ne utiču na kvalitet vode.
Dok sagovornici CINS-a kažu da loš kvalitet vode za piće velikim delom pospešuju bušotine za naftu i gas koje svake godine „niču“ u ovom delu Srbije, još ne postoji jasna strategija kako da se upravlja ovim bušotinama u odnosu na podzemne vode.
Zbog potencijalnog zagađenja životne sredine reagovali su i pokrajinski inspektori. Međutim, dok inspektori NIS-u nalažu da uradi studiju procene uticaja istražne bušotine na životnu sredinu, u NIS-u to do danas nisu uradili, pozivajući se na drugi zakon koji ih toga oslobađa.
Više u istraživanju CINS-a.
Ostavi komentar